Wasted lady

Deze knappe dame kreeg vandaag een plaatsje in onze tuin.  Er hoort een verhaal bij. 

,Een tijdje geleden kocht ik tweedehands materiaal om creatief te werken met glas, bij een mevrouw die daar lange tijd heel gepassioneerd mee bezig was geweest. Ik reeg een hele verzameling - met inbegrip van een boel glasscherven, restjes, die ooit wel eens van pas zouden komen. 

Ik kwam op de gedachte om er een soort van puzzel van te maken, zonder vooraf te weten wat het zou worden, gewoon te zien hoe die scherven in elkaar konden passen. En zie wat er is gekomen.  Vandaar de titel : wasted lady.  Is het geen mooie gedachte, hoe die restjes basis worden voor iets moois  ? 

Natuurlijk roept die titel andere associaties op. Daar moet eenieder dan maar het zijne mee doen, zou ik zeggen - is dat niet wat we doen, met associaties, in de psychoanalyse ?